Skąd pochodzi len?

Pochodzenie lnu

Len to roślina, którą uprawiano już w starożytności. Lniane płótna znaleziono w egipskich grobowcach faraonów, były również popularne w starożytnym Rzymie i Grecji. Len stosował Hipokrates, a jego właściwości badał Teofrast z Eresos. Olej lniany już w średniowieczu stosowany był na szeroką skalę. Dziś nie wiadomo kiedy dokładnie len zaczęto uprawiać na ziemiach polskich. Ziarna lnu znaleziono
przy pracach archeologicznych w Biskupinie i w wykopaliskach w Borach Tucholskich.

Len w Polsce

W Polsce olej wykorzystywano zarówno do nawilżania suchej skóry, jak i w kuchni, gdzie stanowił podstawę dań postnych. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu olej lniany był podstawą większości dań wigilijnych.

Len zwyczajny (Linum usitatissimum L.)

Len zwyczajny należy do rodziny lnowatych (Linaceae), to roślina głównie uprawna, dziko rosnący występuje rzadko. Łodyga ma od 30 do 70 cm, charakteryzuje się niebieskimi kwiatami (chociaż występują również odmiany o białych kwiatach). Len wykorzystywany jest niemal w całości. Jego łodyga ma zastosowanie w przemyśle włókienniczym, ubrania lniane pomimo konkurencji ze strony materiałów syntetycznych i bawełny nadal cieszą się sporą popularnością, modne są również dodatki wykonane z lnu takie jak lniane torby. Nasiona są wykorzystywane w przemyśle spożywczym. Całe nasiona stanowią dodatek do potraw takich jak jogurty, musli czy pieczywa, z nasion wytłaczany jest również olej lniany, który może być spożywany samodzielnie lub jako dodatek do potraw na zimno.

Ziarno siemienia lnianego w składzie zawiera około 35% oleju. Z 1 kg ziarna lnu powstaje ok. 280 ml oleju lnianego. Większość najcenniejszych składników siemienia lnianego, czyli kwasów omega-3, podczas tłoczenia na zimno przechodzi do oleju.